ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΤΟΚΑ, ΠΕΤΣΑΛΗ, ΦΛΩΡΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
περ. Νεοελληνικά Γράμματα, περίοδος Β΄, αριθ. φύλλου 169, 24/2/1940

[…] «Ο κ. Οικονόμου»
Ο άνθρωπος που δεν άρχισε ακόμα να κάνει υποχωρήσεις. Του ευχόμαστε να μη βρεθεί ποτέ σ αυτή την ανάγκη.


-Πώς γράφτηκαν τα φετεινά σας βιβλία; Είστε ευχαριστημένος από την πούληση τους;

-Δεν ήθελα αναγνώστες μόνο και μόνο επειδή κολακεύω τις επιθυμίες, τη σωματική και πνευματική οκνηρία τους, ούτε κριτικούς που ν΄ ασχοληθούν για πράγματα που δεν αγαπούν, δεν ενδιαφέρονται κι επόμενα δεν καταλαβαίνουν. Κι αν τυχόν είχα πολλούς αναγνώστες και θαυμαστές, γνωρίζω καλά ότι δε θα ΄μουν εγώ, ο άνθρωπος ο ζωντανός και ο γράφων, ούτε καν οι ιδέες μου, αλλά το παραμορφωμένο αντίτυπο, μεταπλασμένο μέσα στους υπόνομους της ομαδικής των προβολής. Είμαι ικανοποιημένος που υπάρχουν δυο-τρεις, πραγματικοί αναγνώστες μου και φίλοι. ʼλλωστε, δε θέλω να ΄μαι ποιητής, ούτε φιλόσοφος, ούτε τίποτε άλλο: απλώς πάω να γίνω άνθρωπος: αυτό είναι το κέντρο του ενδιαφέροντός μου. Κι αν γράφω ποιήματα και δοκίμια, όμως βρίσκομαι έξω από την ιδιότητα του συγγραφέα που τη θεωρώ ως ένα κοινωνικό ρόλο τόσο άσχετο προς την αρμονική άνθιση της ύπαρξης και του ατόμου, όσο και όλους τους άλλους κοινωνικούς τίτλους και τις πλάνες τις ομαδικές, που προδίνουν έλλειψη ικανοποίησης και πληρότητας. ʼλλωστε, τολμώ να πω ότι «εν μέσω δεινών περιστάσεων» είμαι ευτυχισμένος και αισιόδοξος. Η έκδοση ενός βιβλίου μου, είναι μια άλλη υπόθεση. Το σημαντικό για μένα είναι ότι σε περίοδο γονιμότητας η αυτοσυγκέντρωσης γράφω κάτι. Αυτό το γεγονός είναι ήδη και το τέρμα: η αυτοκατανάλωση και η ικανοποίηση όταν κανείς λησμονεί την ατομική του περίπτωση και τον εαυτό του όχι ως αποφυγή και δραπέτευση, αλλά εκφράζοντάς τον διά της δημιουργικής πράξης και μαζί του ό,τι καθολικό και αντικειμενικό είναι δυνατό να συλληφθεί.

-Τι γνώμη έχετε για τη φετεινή κίνηση του βιβλίου;

-Το αν πουλιούνται βιβλία ή όχι δεν μ ενδιαφέρει. Το ζήτημα είναι προς πού στρέφεται η ζωική ενέργεια του αναγνώστη: διαβάζει για ν αποφύγει τον εαυτό του και τα προβλήματα της ζωής, ή διαβάζει για ν΄ ανακαλύψει τον εαυτό του και ν` απαντήσει βιολογικά (δε λέω πνευματικά, γιατί το «πνεύμα», η «ψυχή», για με είναι απλώς φαντάσματα και αναθυμιάσεις των δυσκολιών του ΣΩΜΑΤΟΣ και παραβίαση του ρυθμού της ζωής) και μ΄ ατομική του ευθύνη στα προβλήματα: να συμμετέχει με συγκίνηση ή και σκέψη μέσα στο Χείμαρρο της ζωής. [...]

«Συνέντευξις με τους Θεοτοκά, Πετσάλη, Φλώρο, Οικονόμου», περ. Νεοελληνικά Γράμματα, περίοδος Β`, αριθ. φύλλου 169, Σάββατο 24/2/1940


Η άποψή σας

Έχετε διαβάσει αναρτημένο υλικό στην ενότητα %CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1;  
Θέλετε να σχολιάσετε;  
240420181226
Παρακαλώ αντιγράψτε τον κωδικό που βλέπετε αριστερά στο κενό πεδίο
Το όνομα σας *
E-mail *
Τίτλος
Το σχόλιο σας
Παρακαλώ συμπληρώστε τα πεδία με το *

Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά, προσβλητικά, περιέχουν δυσφημιστικό υλικό, κλπ. δεν θα αναρτώνται.

       

 
 
 
developed and powered by
think.gr