Η γυναίκα της ανδροκρατίας και οι κοινωνίες των υπερκαταναλώσεων
ΣΚΟΠΙΑ ΟΛΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
(επίλογος)
Δίχως την σωστή αντίληψη, δεν υπάρχει σωστή δράση και σωστή αποχή. Αυτό είναι λογικό και αυταπόδεικτο, όπως ο ενιαίος πλανήτης, καθώς η ρύπανση μιας όποιας πατρίδας, είναι ρύπανση για όλες τις πατρίδες και ο αλόγιστος υπερπληθυσμός είναι απειλή εναντίον όλων. Η πλανητική αντίληψη και πράξη είναι στοιχειώδες, αλλά όχι για διεθνή ολιγαρχικό οικονομικό και πολιτικό ολοκληρωτισμό δια της «δημοκρατικής» ψευτοκουλτούρας.
Η ανθρωπότητα, οι αρχηγοί της και τα στελέχη σε όλους τους τομείς μεταχειρίζονται την κάθε λογική και την αντίληψη κομματιασμένη ως ειδικότητες γενικευμένες, για να πραγματοποιούν τα σκοτεινά πάθη και τις αλλοπρόσαλλες επιθυμίες, που δεν είναι βιολογικές και πνευματικές ανάγκες. Δια των πολέμων, όλα χειροτερεύουν, όπως και δια της βλακώδους ειρήνης και δια της «Ενωμένης Ευρώπης» ή όποιας άλλης χωριστικότητας για εκμετάλλευση.
Η φράση άχρονη ολική αντίληψη και λεύτερη λογικότητα ολική, όχι μόνο τομεακή, με το νόημα που χρησιμοποιείται στα κείμενα του συγγραφέα είναι και αισθαντικότητα, ως ανώτερη νοημοσύνη που δεν είναι σκέψη η οποία κατασκευάζει σκεπτόμενους.
Σε βαθμό που λειτουργεί ένα τέτοιο σύνολο, σε αντίστοιχο βαθμό εξασθενεί ο ψυχιστικός μηχανισμός της προσωπικής και της ομαδικής εγωμανίας, που είναι οπλισμένη με όλα τα τεχνάσματα και τις δολιότητες των αιώνων που δημιουργεί αναπληρωματικά η έντονη ψυχολογική και κοινωνική μειονεξία και ως υπερσιτισμός και ασκητισμός μεταξύ άλλων. Ακόρεστη μειονεξία, όσα κι αν κατακτά, θεωρητικά και πρακτικά, μήπως τυχόν, επιτέλους χορτάσει.
Κυρίως με αυτό τον μηχανισμό συνταυτιζόμαστε ως σάρκα, ψυχή, νους και πνεύμα. Εξισορρόπηση στοιχείων μαζί με τη σωστή διαβίωση και διατροφή σε σχέση προς το συγκεκριμένο περιβάλλον φυσικό και κοινωνικό, δια του αυτόνομου νευρικού συστήματος, αυτό είναι υγεία ολική, για πλανητική δημιουργική απάντηση, στα ζωτικά προβλήματα και ζητήματα της εποχής μας, πάνω από το επίπεδο που τίθεται.
Όταν ο μηχανισμός στηρίζεται σε κοινωνική, κουλτουρική, θρησκευτική, πολιτική, φυσική, παραφυσική πολιτική, στρατιωτική, αστυνομική και δικαστική δύναμη και εξουσία, αυταπατάται ότι είναι παντογνώστης και ιδίως παντοδύναμος, και δεν χρειάζεται τους έντιμους διάλογους, τις έντιμες συνεργασίες, τις ζωντανές σχέσεις, την ομορφιά, την αγάπη, τη συμπόνια, την αλήθεια, την ταπεινοφροσύνη, τη δικαιοσύνη, τη λευτεριά, τη φύση, τον άπειρο κόσμο, την Υπερνομία, το Θεό, ή απλώς την ουσιώδη αμφιβολία. Για τον ψυχιστικό μηχανισμό, ο εγωισμός είναι Υπερνομία.
Οι εγωμανείς, δεν είναι τόσο «τυχεροί» ως πρόσωπα και ομάδες, ώστε να πραγματοποιούν έως ένα κάποιο σημείο τις αυταπάτες τους και τις εξ αυτών απάτες τους. Ο προσωπικός και ομαδικός εγωκεντρισμός είναι πύκνωση ανακλάσεων και κρυφών αναμνήσεων από ψυχολογικά και άλλα τραύματα. Είναι Σκιά που απορροφά ενέργεια και σκοτεινότητα, από όπου η ρυπαρή ενέργεια του παρανοϊκού μίσους ως επιβίωμα παρελθόντος σε παρόν και μέλλον. Αλλά, τέτοια νοήματα, δεν κυκλοφορούν ούτε σαν κούφιες λέξεις, στους εξουσιαστές, στους πράκτορές τους και σε αφελείς με απαιτήσεις.
|
Η άποψή σας
|
|
|
|
Έχετε διαβάσει αναρτημένο υλικό στην ενότητα ;
Θέλετε να σχολιάσετε;
|
|
|
|
| |
|
